W Polsce o piwie mówi się często „złocisty trunek”. Wynika to zapewne z tego, że przez lata w pubach i sklepach dostępny było tylko seryjnie produkowane piwo typu lager lub pils. Prawdziwy piwosz wie jednak, że jego ulubiony trunek może przybierać ciemniejszą, miodową barwę, mienić się odcieniami brązu lub być prawie całkowicie czarny. Z czego wynika kolor piwa?
Barwa słodu
Podstawowym czynnikiem, który decyduje o barwie piwa, jest słód. Z jasnych słodów produkuje się m.in. jasne lagery i pilznery, z nieco ciemniejszych – piwa marcowe i pale ale, a ciemnych – koźlaki, stouty i portery. Cała paletę kolorów świetnie oddają piwa rzemieślnicze, których producenci dbają o wyrazisty smak napoju i ograniczenie zbędnej chemii. Piwo można produkować też z mieszanki słodów, przez co najczęściej uzyskuje się różne odcienie bursztynu. Na kolor piwa mogą mieć też wpływ użyte do produkcji drożdże, a nawet dodatki takie jak soki czy przyprawy (np. różowe piwo z sokiem malinowym).
EBC piwa
Niewiele osób wie też o tym, że barwę słodu i piwa można wyrazić w jednostkach. W Europie wyraża się je jednostkami EBC, opracowanymi przez Europejska Konwencję Piwa (European Brewery Convention). Im wyższy wskaźnik EBC, tym piwo jest ciemniejsze. Odpowiednikiem EBC w Stanach Zjednoczonych jest jednostka SRM (Standard Reference Method), która poza wartościami na skali w zasadzie niczym się od EBC nie różni. Stosunek SRM:EBC wynosi 1:1,97. Dla przykładu, w skali tej piwo typu Kölsch mieści się w EBC pomiędzy 1-4, pszeniczne 8-20, a porter ma EBC powyżej 60. Barwy najjaśniejszych piw opisuje się jako słomkowe i jasnozłote. Ciemniejsze od nich piwa są żółte i złote, a następnie w skali znajdują się trunki ciemnozłote, ciemnożółte i bursztynowe. Piwa powyżej 20 EBC opisuje się jako jasnobrązowe i miedziane, a powyżej 35 EBC jako wyraźnie brązowe. Najciemniejsze piwa są ciemnobrązowe i czarne. Fachowcy są w stanie określić wartość EBC po kolorze, nawet bez używania specjalnego próbnika ze skalą.
